POCIĄG DO HOLLYWOOD
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1987
- Premiera:1987. 08. 24.
- Gatunek:Komedia, Film obyczajowy
- Barwny (negatyw: Agfa XT), 2666 m, 92 min
Lokacje: Wrocław (m. in. Dworzec Główny), Trzebnica, przystanek kolejowy Gruszeczka w gminie Milicz.
Mariola Wafelek nazywana przez wszystkich Merlin, formułuje listy do Billy'ego Wildera. Na jedenaście listów nie otrzymała odpowiedzi, ale nie traci nadziei, że słynny reżyser kiedyś jednak powierzy jej rolę w swoim filmie.
Przed laty jako mała dziewczynka, zamiast na lekcję religii, zbłądziła do remizy strażackiej na projekcję kina objazdowego dającego film "Pół żartem, pół serio". Zafascynowana sugestywną kreacją Marylin Monroe w tym filmie, od tamtej pory Merlin czuje w sobie powołanie na równie wielką gwiazdę ekranu. List do Wildera pisze jadąc pociągiem, w którym jako bufetowa trudni się sprzedażą piwa. Obliczyła, że gdyby dodać długość wszystkich przebytych przez siebie tras, to suma równałaby się odległości do Hollywood.
Podpici klienci dostrzegli w butelce z piwem muchę i siłą chcą Merlin zmusić do wypicia napoju. W czasie szamotania się dziewczyny z agresywnymi napastnikami pojawia się młody nieznajomy - Piotr, który ratuje ją z opresji, choć za to zostaje zmuszony do przełknięcia piwa z owadem.
Merlin wraca nocą do swego mieszkania w wagonie kolejowym na bocznicy, ale do środka może wejść dopiero nad ranem, kiedy jej współmieszkanka Sandra wypuszcza kolejną swą nadzieję na męża, tym razem... Japończyka.
Wkrótce na wrocławskim dworcu Merlin spotyka śpiącego na ławce Piotra. Dowiaduje się, że nie został przyjęty na studia operatorskie, mimo że pozdawał wszystkie egzaminy. Okazało się, że na przeszkodzie stanęła wada daltonizmu. Merlin wysyła go do znajomego rekwizytora, dzięki któremu sama statystuje w filmach.
Przed kolejną podróżą pociągiem Merlin otrzymuje bukiet kwiatów od Piotra, który dzięki jej życzliwości został asystentem rekwizytora. W pociągu znużona swoim zajęciem dziewczyna spostrzega w jednej z butelek pływające w piwie ludzkie oko.
Po powrocie pędzi do rekwizytorni, by szukać u boku Piotra uspokojenia po szokującym przeżyciu. Zaskoczony bezpośredniością wzburzonej dziewczyny Piotr nie ma odwagi przerwać jej wynurzeń i parzy sobie dłoń rozpaloną grzałką. Merlin udziela mu pierwszej skutecznej pomocy.
Dowiedziawszy się, że kolejna scena z jej udziałem została wycięta, szuka wytchnienia nad basenem kąpielowym. Spotyka tam małego Rafała z ręką po ramię uwięzioną w gipsie. Ortopedzi są bezradni i wciąż od nowa dokonują łamania jego przedramienia dotkniętego wadą układu kostnego. Chłopiec usiłuje złowić złotą rybkę, wierząc jedynie w jej skuteczną pomoc.
Po paru dniach telegram wzywa Merlin do sparaliżowanego ojca, właściciela cukierni w prowincjonalnym miasteczku. W szczerym polu na przystanku czeka na Merlin lokalny bogaty farmazon Żenia, który od lat liczy na wzajemność uczuć z jej strony. Okazuje się, że telegram był kolejnym fortelem siostry, usiłującej ściągnąć Merlin do pracy w lodziarni. Przekonawszy się o tym, dziewczyna chyłkiem opuszcza rodzinny dom. Wierny Żenia podwozi ją swoją limuzyną na stację kolejki, żegna się wyrażając pewność, że dziewczyna w końcu do niego wróci...
Poszukując Piotra w Fabryce Snów dowiaduje się, że chłopak awansował do funkcji asystenta reżysera. Wkrótce Piotr rewanżuje się jej pomagając spełnić marzenie życia: umawia Merlin na spotkanie z reżyserem, poszukującym odtwórczyni głównej roli w nowym filmie. Wyposażona przez Piotra w butelkę whisky Merlin nieśmiało przekracza próg apartamentu reżysera, który akurat przeżywa chwilę zwątpienia we własny talent i szuka telefonicznie wsparcia u swej mamusi. Merlin z poświęceniem rzuca się sfrustrowanemu reżyserowi na ratunek...
Kiedy Merlin dodaje artyście kurażu, do pokoju wpada Piotr i urządza dziewczynie scenę zazdrości, po czym oboje zostają wyproszeni. Wracając do domu Merlin w rozpaczy chce się rzucić pod nadjeżdżający pociąg, ale Piotr ratuje ją w ostatniej chwili przed samobójstwem.
Merlin obejmuje rolę w filmie "Wampir w pałacu", ale zdjęcia zaczynają się pechowo i wskutek figlów Piotra dziewczyna doznaje kontuzji. W szpitalu spotyka Rafałka z ręką w nowym gipsowym pancerzu. Operacja znów się nie powiodła...
Po powrocie do pracy przy sprzedaży piwa zaskoczona Merlin trafia na butelkę ze złotą rybką w środku! Udaje się z nią nad brzeg morza i zanim wypuści rybkę na wolność, prosi o spełnienie trzech życzeń: by Sandra jak najprędzej wyszła za mąż, by Rafałkowi powiodła się operacja i wreszcie, żeby Piotr zaczął normalnie postrzegać wszystkie kolory i został przyjęty do szkoły filmowej.
Złota rybka spełnia życzenia dziewczyny, ale nie tylko. Pewnego dnia do Merlin dzwoni sam Billy Wilder.
"Treścią filmu jest przestrzeń, jaka rozciąga się między rzeczywistością, kurzem życia a niebem marzeń i to, w jaki sposób bohaterowie próbują przebyć tę drogę. Zawsze mnie fascynowało, że marzenia, które w jakiś sposób sterują naszym dorosłym życiem, rodzą się w dzieciństwie" - mówił reżyser Radosław Piwowarski. Merlin marzy o Hollywood, w końcowej scenie dzwoni do niej sam Billy Wilder, ale co z tego wyniknie, nie wiadomo. Jednak taki finał nie był planowany przez reżysera, wymusiła go po prostu rzeczywistość. Właściwe zakończenie filmu miało być zrealizowane w prawdziwym Hollywood, ale tak się nie stało, gdyż władze kinematografii nie zgodziły się na nakręcenie jakiejkolwiek sceny w USA. Dwa poprzednie filmy Piwowarskiego - "Yesterday" i "Kochankowie mojej mamy" - przyniosły duże zyski, dzięki czemu reżyser otrzymał obietnicę, że przy trzecim filmie będzie mógł nakręcić jedną scenę w Kalifornii. Przez cały czas realizował więc "Pociąg do Hollywood" pod kątem tej jednej sceny, która miała być kręcona w prawdziwej fabryce snów. "Okazało się jednak, że były to tylko obiecanki, a moja naiwność - równa naiwności moich bohaterów".
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Dialogi
- Zdjęcia
- Asystent operatora obrazu
- Wózkarz
- Oświetleniemistrz
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Rekwizyty
- Atelier
- Kostiumy
- Asystent kostiumografa
- GarderobaV. Szumigraj
- Muzyka
- Dyrygent
- Konsultacja muzyczna
- Dźwięk
- Asystent operatora dźwięku
- Efekty dźwiękowe
- Montaż
- Współpraca montażowaw napisach określenie funkcji: Asystent montażystyI. Wołowiczw napisach określenie funkcji: Asystent montażysty
- Charakteryzacja
- Asystent charakteryzatora
- Efekty pirotechniczneWFF-Łódź
- Efekty specjalne
- Fotosy
- Opracowanie graficzne
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Współpraca produkcyjnaM. Kosim
- Kierownictwo planu
- Script (Sekretariat planu)
- Produkcja
- Obsada aktorskaMariola Wafelek "Merlin"PiotruśRafałSandra, współlokatorka Merlinmilioner Żeniapani Krysia, strażniczka w Fabryce Snów Nr 1Helenka, siostra Merlinreżyser ZdzichMerlin jako dziewczynkaakordeonistaojciec Merlinwampirkoleżanka aktorkapasażer pociągupasażer pociągujeździec na białym koniubiskupoperatorreżyserinwalida RomekTeofil Grądkodziadekmały playboykinooperator; nie występuje w napisach
Variapokaż
Nagrodyschowaj
- 1987Orlean (MFF)-Grand Prix Journees Cinematographiques d'Orleans
- 1987Orlean (MFF)-nagroda publiczności
- 1987Gdańsk - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za drugoplanową rolę męską